بی سواد کسی است ، که نتواند به زبان مادری اش بخواند و بنویسد.

زبان وحکومت فارس آنقدر بر روی ملت ما تاثیر بدی گذاشت که حتی وقتی پیش خدا برای دعای دست هایمان را بالا می بریم، دعا را هم به زبان فارسی میگوییم و نصایح ما هم فارسی شده است.
بچه های ما نمی دانم که بزرگترهای ما فارسی حرف می زنند یا کردی. این فراموشی زبان مادری به زودی اگر علاج نشود، تاثیری بسیار بد بر تاریخ و زبان و فرهنگ ما خواهد گذاشت.اغلب می بینیم که اطرافیانمان با فرزندان خود دو جمله کوردی و چهار جمله فارسی صحبت می کنند و همچنین در زمان ملاقات با ملاقات می کنیم. نمی دانیم کردی حرفیم یا فارسی.چه حیف که ما حتی نمی زنم به زبان مادری خود خوب صحبت کنیم، شاید بتوان گفت کسی که در خارج از کوردستان زندگی می کند، من و بعلت دوری وطن تغییری در زبانم ایجاد شده است ولی ما را تغییر می دهد. در سرزمین مادریمان زندگی می‌کنیم ولی حیف که ما هم سعی کردیم زبان مادری خود را یاد بگیریم و به درستی حفظش کنیم. بزرگترین مقصر خودمان هستیم که فکر می کنم به شکلی باشد که تا دو جمله فارسی در کوردی نم در مقابل ما رو با سواد تحصیل کند و به قول خود باکلاس نمی دانم. ملت ها در دنیا وجود دارند که هویت آنها برای دنیا مشخص نیست که هویت آنها چیست چرا که هر ملتی با زبان مشخص می شود، زبان هویت شماست وقتی زبان مادری خود را تغییر می دهید، درک کنید که هویت شما چیست. همچنین از بین می رود.زبان مادری ملت خود را نجات دهید، خود زبان فارسی باید اولویت دوم و یا حتی سوم برای ما باشد.طبق قوانین بین المللی، هر کس حق دارد به زبان مادری خود صحبت کند و کس حق ندارد زبان دیگری را از بین ببرد.بیایید این را برای نجات زبان مادری خود انجام دهید و قدم برداریم بیایید جملات و کلمات فارسی را از زبان مادری خود خارج کنیم. کلماتی هستند که ما هر روز استفاده می کنیم، این کلمات ارتباطی به زبان کوردی کلماتی را ندارند:ولی،الان،قبلا٠‹، مرسیتشکر، ممنون، دایی، عمه خاله،کفش،لباس، دسشویی، متأسفانه، قاشق، چنگال لی، پارچ، سفره، اقامت، کوچک، بزرگ، تفریح ​​و کلمات دیگر. نگاه داشته ایم که نمی دانم فارسی صحبت کنند یا کوردی.